Wspólnota Świętego Szarbela

Duchowość

I. Duchowość Wspólnoty czerpie inspiracje z duchowości syryjsko-maronickiej, sięgającej swymi korzeniami do najstarszej eremickiej tradycji chrześcijańskiego monastycyzmu. Kościół maronicki jest Kościołem katolickim obrządku wschodniego, pozostającym w pełnej komunii z Kościołem rzymskokatolickim i uznającym autorytet papieża.

II. Chrystus jest naszą drogą, prawdą i życiem a doskonałość chrześcijańska polega na naśladowaniu Go, jako naszego wzoru i upodobnieniu się do Niego, aby ostatecznie mógł On zjednoczyć nas z Ojcem w Duchu Świętym.

III. Wzorem dla członków Wspólnoty jest życie Świętego Szarbela Machlufa, który uczy nas, że świętości realizuje się w pełnym oddaniu Bogu w codzienności przeżywanej z Chrystusem, w braterskiej wspólnocie, w sumiennym wykonywaniu swojej pracy oraz przestrzeganiu zasad ewangelicznych, stosownie do obranego stanu życia.

IV. Członkowie Wspólnoty pragną, by centrum ich życia stanowiła Eucharystia, która stanowi źródło i szczyt życia duchowego. Z tego względu wprowadzają, o ile to możliwe, praktykę codziennego uczestnictwa w Eucharystii i/lub adoracji Najświętszego Sakramentu.

V. Członkowie Wspólnoty pozostają w łączności z parafią, w której formują się i podejmują działania modlitewne, ewangelizacyjne oraz apostolskie.

VI. Troszcząc się o autentyczną realizację ewangelicznego stylu życia, stosownie do swego stanu i powołania, oraz świadomi potrzeby nieustannego nawracania się, członkowie Wspólnoty korzystają często, przynajmniej raz w miesiącu z sakramentu pokuty, który może przybrać formę stałego kierownictwa duchowego.

VII. Pragnienie życia duchowością maronicką, w której Święty Szarbel osiągnął świętość, członkowie Wspólnoty mogą potwierdzić przez przyjęcie szkaplerza Świętego Szarbela, którego symboliczna treść zawiera w sobie istotę duchowości Wspólnoty.

Charyzmatem

I. Charyzmatem Wspólnoty jest naśladowanie cnót Świętego Szarbela, poprzez osobiste oddanie się Jego opiece, dla większej chwały Boga i pożytku Kościoła. Oznacza to ufne wołanie o jego wstawiennictwo, aby sam Święty Szarbel rozpoznał w członkach Wspólnoty swój styl życia prostego i ewangelicznego, który uwielbia Trójcę Świętą i służy bliźnim.

I. Kapłani członkowie Wspólnoty, za zgodą swojego Ordynariusza, pełnią rolę przewodników duchownych. Łączą się w trosce o duchowy rozwój Wspólnoty i pełnią tę funkcję, aż do swojej rezygnacji lub odwołania przez Ordynariusza. Mogą zostać zaproszeni przez Moderatora Krajowego na spotkania Rady Moderatorów.

II. Kapłani członkowie Wspólnoty pełnią rolę przewodników duchowych. Ze względu na sakramentalny udział w kapłaństwie Chrystusa, sprawują oni obok innych kapłanów funkcję szafarzy sakramentu Eucharystii i pokuty.

III. Kapłani członkowie Wspólnoty czuwają nad zachowaniem prawowierności w formacji i służą pomocą duchową członkom Wspólnoty w ich życiu wewnętrznym.

Uwaga: "Dom modlitwy Świętego Szarbela może być utworzony w domu rodzinnym, parafialnym lub zakonnym (za zgodą przełożonego)" zgodnie z Art. 17 ust. 8 Statutu Wspólnoty.

Domy Modlitwy Świętego Szarbela

I. Domy Modlitwy Świętego Szarbela, są owocem modlitewno-apostolskiego działania Wspólnoty, która gromadzi wiernych świeckich i duchownych pragnących pogłębić swoją relację z Bogiem poprzez nabożeństwo do Świętego Szarbela.

II. Każdy wierny, który pragnie pogłębiać swoją więź z Bogiem, poznając życie i duchowość Świętego Szarbela oraz innych świętych z Libanu, i posiada szczerą intencję służenia Bogu naśladując cnoty libańskiego mnicha, może się zwrócić do Moderatora Krajowego o ustanowienie Domu Modlitwy Świętego Szarbela.

III. Domy Modlitwy Świętego Szarbela muszą składać się z co najmniej 3 osób tworzących jeden Dom Modlitwy.

IV. Domy Modlitwy Świętego Szarbela są tworzone na mocy dekretu zatwierdzonego przez Moderatora Krajowego, po zasięgnięciu opinii moderatora diecezjalnego lub opiekuna diecezjalnego i działają na podstawie niniejszego statutu oraz własnego regulaminu zatwierdzonego przez Radę Moderatorów.

V. Dekret ustanawiający nowy Dom Modlitwy Świętego Szarbela, ze względu na charakter jego posługi i misję, jaką podejmuje w Kościele, powinien być publicznie ogłoszony w parafii, w której zostanie ustanowiony. Sposób ogłoszenia dekretu pozostaje w gestii proboszcza parafii.

VI. Ustanowienie Domu modlitwy Świętego Szarbela wiąże się równocześnie z uczestnictwem we Wspólnocie jako członka formalnego.

VII. Dom Modlitwy Świętego Szarbela to miejsce modlitwy, które ma promieniować apostolską gorliwością. Uczestniczy w nim przynajmniej jedna osoba, która zobowiązuje się do trwania na modlitwie w wybranym przez siebie dniu tygodnia, zgodnie z programem Wspólnoty. Na spotkanie modlitewne należy zapraszać wszystkich chcących w nich uczestniczyć.

VIII. Dom modlitwy Świętego Szarbela może być utworzony w domu rodzinnym, parafialnym lub zakonnym (za zgodą przełożonego).

IX. Zewnętrznym znakiem przynależności do Domu Modlitwy Świętego Szarbela jest zatwierdzony obraz świętego Szarbela, który członkowie otrzymują od Moderatora Krajowego wraz z modlitewnikiem i odznaką. Do modlitwy należy przygotować krzyż, obraz lub figurę Matki Bożej, Pismo Święte, wodę święconą oraz świecę lub lampkę oliwną.

X. Do obowiązkowego programu Domu Modlitwy Świętego Szarbela należą:
1) hymn o Świętym Szarbelu;
2) różaniec (jedna cząstka);
3) litania do Świętego Szarbela;
4) lektura jednego rozdziału z Pisma Świętego;
5) koronka do Bożego Miłosierdzia;
6) modlitwa o błogosławieństwo dla domu i wszystkich członków Wspólnoty;
7) modlitwa za Kościół obrządku maronickiego oraz za Liban;

XI. Opieką formacyjną nad Domami Modlitwy Świętego Szarbela na terenie danego Oddziału pełni Moderator Diecezjalny.

XII. Dla dobrego funkcjonowania, Moderator Krajowy lub Moderator Diecezjalny może się zwrócić do kapłanów przy parafii, gdzie zostały ustanowione Domy Modlitwy Świętego Szarbela o pełnienie opieki duszpasterskiej.

XIII. Tylko Domy Modlitwy Świętego Szarbela ustanowione dekretem Moderatora Krajowego, mają prawo używać w swojej nazwie sformułowanie: Dom Modlitwy Świętego Szarbela.

XIV. Zabronione jest Domom Modlitwy Świętego Szarbela prowadzenie działalności gospodarczej w imieniu Wspólnoty lub we własnym imieniu. Jej centralnym aspektem, inspirowanym osobą Świętego Szarbela, jest wewnętrzne skupienie i zjednoczenie z Bogiem poprzez modlitwę, ascezę
i pokutę. Praktyka tej duchowości liturgicznej jest żywym skarbem dla Kościoła, który nieustannie pielgrzymuje do Królestwa Ojca. Kościół jest ubogacony tymi modlitwami, a jego duchowe i ludzkie doświadczenie staje się bogatsze poprzez praktykowanie swojej duchowości.

Wspólnota Świętego Szarbela

I. Celem Wspólnoty jest prowadzenie swoich członków drogą życia wewnętrznego w duchu nauczania Soboru Watykańskiego II o powszechnym powołaniu do świętości, zgodnie z katolicką wschodnią duchowością maronicką, inspirowaną przykładem Świętego Szarbela.

II. Działanie to dotyczy osób wszystkich stanów, ale przede wszystkim skierowane jest do świeckich żyjących w rodzinie, która jest pierwszym miejscem uświęcenia Kościoła domowego.

III. Przez swoje działania Wspólnota uczestniczy aktywnie w realizacji misji apostolskiej Kościoła i podejmuje wezwanie do nowej ewangelizacji, przez szerzenie Ewangelii słowem i czynem przez świadectwo, modlitwę oraz służbę na rzecz bliźnich.

Swoje cele Wspólnota realizuje poprzez formację i działalność apostolską.

IV. Formacja członków Wspólnoty jest realizowana poprzez:

1) codzienną modlitwę osobistą;
2) trud osobistego nawracania się;
3) uczestnictwo w życiu liturgicznym Kościoła, a zwłaszcza w Eucharystii;
4) korzystanie z regularnej spowiedzi św. i kierownictwa duchowego;
5) lekturę słowa Bożego, dokumentów Kościoła i materiałów formacyjnych Wspólnoty;
6) służbę na rzecz ewangelizacji i formacji duchowej wiernych;
7) praktykę rozmaitych form modlitwy wstawienniczej oraz duchowego wsparcia osób będących w potrzebie;
8) praktykowanie nabożeństwa do Świętego Szarbela, uczestnictwo w rekolekcjach, dniach skupienia i pielgrzymkach.

V. Działalność apostolska członków Wspólnoty jest realizowana poprzez:

1) świadectwo życia chrześcijańskiego;
2) tworzenie „Domów Modlitwy Świętego Szarbela”;
3) Szerzenie czci Świętego Szarbela i rozpowszechnianie wszelkiego rodzaju
nabożeństw i praktyk pobożnych;
4) przyjęcie i rozpowszechnianie szkaplerza Świętego Szarbela;
5) organizowanie i prowadzenie rekolekcji formacyjnych z zakresu moralności i
duchowości chrześcijańskiej;
6) tworzenie wspólnot modlitewnych w parafiach;
7) podejmowanie działalności charytatywnej;
8) podejmowanie posług ewangelizacyjno-formacyjnych;
9) zaangażowanie w życie Kościoła;
10) wspieranie duchowe i materialne ludzi chorych, cierpiących i prześladowanych za
wiarę, zwłaszcza chrześcijan na Bliskim Wschodzie;
11) rozpowszechnianie nauczania Kościoła;
12) działalność wydawniczą;
13) organizowanie pielgrzymek do miejsc związanych ze Świętym Szarbelem i innymi
świętymi libańskimi;
14) inne działania w zależności od potrzeb lokalnych.

VI. Wspólnota zachęca swoich członków do przyjmowania szkaplerza Świętego Szarbela. Wzór „Szkaplerza Świętego Szarbela” został zatwierdzony przez kustosza Sanktuarium Świętego Szarbela, o. Tannousa Nehme OLM – superiora klasztoru Świętego Marona w Annai (Liban), w dniu 22 października 2016 r.

VII. Członkowie Wspólnoty dążą do tego, by wszystkie przedsięwzięcia organizacyjne i apostolskie miały charakter formacyjny, to znaczy mający na celu nawrócenie i coraz pełniejszą realizację ideału świętości pozostawionego przez Świętego Szarbela. Mają oni świadomość, że owoce działalności apostolskiej zależą od stopnia nawrócenia i rozwoju duchowego.