بعض الكلمات عن الكنيسة المارونية
Kościół maronicki jest Kościołem Katolickim obrządku wschodniego, w pełnej komunii ze Stolicą Apostolską. Maronici to katolicy obrządku zachodnio-syryjskiego. Zamieszkują Liban, Syrię, Palestynę, Egipt i Cypr, a także szeroko pojętą diasporę.
Składamy serdeczne podziękowania wszystkim, szczególnie zespołom Christian Media Center Custodia Terrae Sanctae.
POCHODZENIE KOŚCIOŁA MARONICKIEGO
Maronici zawdzięczają swoje imię św. Maronowi. W starożytnych dokumentach syryjskich możemy odczytać następujące słowa: “wierni z Beth Maron (Domu Marona)”, “chalcedończycy z Beth Maron”, “ci z Maron”. Słowa te oznaczają to samo, co Maronici – lud, który w Patriarchacie Antiochii podążył za orientacją religijną św. Marona i jego uczniów.
Kościół maronicki jest w pełnej komunii z Kościołem rzymskokatolickim, uznając autorytet papieża. W Libanie Kościół maronicki ma swój własny obrządek, odmienny od łacińskiego, przyjętego przez zachodnich katolików. W obrządek maronickim Msza Święta jest sprawowana w języku syryjsko-aramejskim, pokrewnym z tym, którym mówił Jezus Chrystus.
Kościół katolicki ma dwa “płuca”: zachodnie, zwany inaczej rzymskim, i wschodnie. W obrębie Kościoła Wschodniego znajdują się cztery patriarchalne siedziby główne, które odgrywały ważną rolę w historii: Jerozolima, Aleksandria (Egipt), Antiochia i Konstantynopol. W obrębie Kościoła antiocheńskiego znajdują się dwie grupy: syryjsko-zachodnia i syryjsko-wschodnia. Kościół maronicki jest częścią grupy Kościołów syryjsko-zachodnich, których językiem liturgicznym jest syriacki. Kościół maronicki wpisuje się w bogatą tradycję chrześcijaństwa wschodniego, będąc ludem zakorzenionym w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.
Kościół maronicki jest jedynym spośród wszystkich Kościołów Wschodnich, który na przestrzeni wieków pozostawał w pełnej komunii z Rzymem, pomimo ogromnych bolesnych doświadczeń, jakie przeszedł ze strony tzw. monofizytów, Bizantyjczyków, mameluków i Osmanów (Turków). Co więcej, Kościół ten stanowi jedyne w swoim rodzaju zjawisko w Kościele powszechnym. Wszystkie inne Kościoły katolickie mają równolegle do siebie jeden lub więcej bliźniaczych Kościołów oddzielonych od katolicyzmu.