Warszawa (Polska), 5 września 2025 r. – W Pałacu Arcybiskupim w Warszawie, siedzibie Ordynariatu dla Wiernych Katolickich Obrządków Wschodnich, odbyła się dziś uroczysta audiencja z udziałem kanclerza kurii warszawskiej oraz przedstawicieli duchowieństwa. Podczas spotkania oficjalnie zatwierdzono rozpoczęcie misji duszpasterskiej maronitów w Polsce – wydarzenia bez precedensu w historii Kościoła katolickiego w naszym kraju.
Maronicki kapłan przeznaczony do tej posługi został wyświęcony 22 sierpnia 2025 r. w Sanktuarium Maryjnym Saydet Talleh w Deir el Qamar, swoim rodzinnym mieście w Libanie. Jest piątym kapłanem wyświęconym w dziejach tego sanktuarium, a zarazem pierwszym posłanym oficjalnie na misję do Polski.
Sanktuarium Maryjne Saydet Talleh w Deir el Qamar, gdzie odbyły się święcenia nowego kapłana, to miejsce wyjątkowe dla maronitów i dla całego Libanu. Od wieków jest ono świadkiem wiary chrześcijan, ale też ich cierpień i nadziei. W czasie krwawych prześladowań w 1860 roku wspólnota tego miasta doświadczyła ogromnych strat, a jednak właśnie tam wiara przetrwała i stała się jeszcze silniejsza.
To sanktuarium, stojące na wzgórzu nad dawną stolicą Libanu, jest znakiem nie tylko historii, lecz także duchowej siły narodu, który nawet w najtrudniejszych chwilach zachował miłość do Chrystusa i wierność Kościołowi. Fakt, że w jego murach wyświęcono zaledwie pięciu kapłanów, sprawia, że każda taka uroczystość nabiera głębokiego znaczenia – staje się mostem między lokalną wspólnotą libańską a całym Kościołem powszechnym.
Święceń udzielił abp Selim Sfeir, ordynariusz maronicki na Cyprze i delegat Patriarchatu na Polskę. Towarzyszyli mu bp Andrzej Siemieniewski, przedstawiciel Episkopatu Polski odpowiedzialny za wspólnoty św. Szarbela, a także rodzina neoprezbitera ojca Fabio Mikhaili wierni z rodzinnego miasteczka. Atmosfera uroczystości łączyła radość i dumę – lokalna wspólnota przeżywała to wydarzenie jak własne święto.
Po liturgii nowo wyświęcony kapłan, w towarzystwie bliskich i delegatów z Polski, udał się do Dimane, gdzie w letniej rezydencji Patriarchy Maronitów został przyjęty przez kard. Beszarę Butrosa al-Raiego. Spotkanie miało wyjątkowy, rodzinny charakter. Patriarcha, zgodnie z wielowiekową tradycją Kościoła maronickiego, udzielił młodemu prezbiterowi swojego błogosławieństwa i powierzył mu specjalne uprawnienia: prawo do sprawowania sakramentów w rycie maronickim, do opieki nad powierzonymi wiernymi i do reprezentowania Kościoła maronickiego wobec episkopatu w Polsce. Był to moment symbolicznego posłania – nie tylko formalny akt, ale także gest ojcowskiej troski i zaufania ze strony całego Kościoła maronickiego.
Sytuacja duszpasterska
Od wielu lat, dzięki pracy apostolskiej Maronickiej Fundacji Misyjnej w Polsce oraz dzięki obecności maronickich kapłanów, którzy przyjeżdżali tu z wizytami duszpasterskimi, możliwe było otaczanie opieką duchową małej, ale coraz bardziej widocznej wspólnoty maronickiej. W Polsce mieszka dziś kilkuset maronitów – głównie Libańczyków, którzy osiedlili się w Warszawie, Poznaniu, Krakowie i Wrocławiu. Choć uczestniczyli na co dzień w liturgii Kościoła rzymskokatolickiego, swoją duchowość i nabożeństwo do św. Szarbela przeżywali często w ciszy domowego kręgu.
Brakowało im jednak tego, co dla wiernych jest najcenniejsze – stałego kapłana, liturgii w ich własnej tradycji i w języku, w którym modlił się sam Chrystus. Dlatego utworzenie misji duszpasterskiej w Polsce i przyjazd maronickiego prezbitera to prawdziwy przełom. To nie tylko nowy etap organizacyjny, ale przede wszystkim dar serca Kościoła maronickiego: możliwość przeżywania Eucharystii i sakramentów w starożytnej tradycji sięgającej III wieku oraz pełniejsze zjednoczenie z Kościołem w Polsce.
W czasie audiencji ustalono również, że do końca bieżącego roku zostanie wyznaczone centralne miejsce duszpasterstwa maronickiego w Polsce, które obejmie swoją opieką duszpasterską cały kraj. Posługa nowego kapłana będzie jednak wykraczać poza jeden ośrodek – zaplanowano regularne wizyty we wspólnotach rozsianych po Polsce, które już od trzech lat otaczane są opieką duchową przez duchownych związanych z Maronicką Fundacją Misyjną.
Pierwsza Msza Święta w języku Chrystusa w rycie maronickim zostanie odprawiona 14 września o godz. 12.00 w sercu Warszawy, w kościele klasztornym Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. To będzie moment szczególny – czas wspólnej modlitwy, radości i wdzięczności, a zarazem początek nowego etapu w życiu duchowym maronitów w Polsce.
Wspólnota Świętego Szarbela w Polsce
Episkopat Polski, widząc, jak dynamicznie rozwija się kult św. Szarbela Makhloufa, od lat wspiera rozwój Wspólnoty Świętego Szarbela, obecnej dziś w wielu diecezjach w kraju. Z tej inspiracji narodziły się liczne domy modlitwy i grupy wiernych, którzy czerpią siłę z przykładu libańskiego pustelnika i wnoszą na polską ziemię świeżość duchowości chrześcijańskiego Wschodu.
Podczas 395. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, które odbyło się w Lidzbarku Warmińskim w dniach 12–14 czerwca 2023 r., biskupi podjęli decyzję o nadaniu Ogólnopolskiemu Katolickiemu Ruchowi „Wspólnota Świętego Szarbela” osobowości prawnej w Kościele jako prywatnemu stowarzyszeniu wiernych (na mocy kan. 322 KPK). Równocześnie zatwierdzili ad experimentum na trzy lata Statut Wspólnoty, który określa jej misję i sposób działania.
Ta decyzja jest wyrazem uznania dla wspólnoty, która od lat gromadzi wiernych wokół modlitwy i duchowości św. Szarbela. Otwiera też nowy etap – pozwala działać bardziej stabilnie i jeszcze pełniej odpowiadać na potrzeby duchowe wiernych. Dzięki temu „Wspólnota Świętego Szarbela” staje się miejscem, gdzie świeccy, duchowni i osoby konsekrowane razem uczą się wiary, modlitwy i służby Bogu oraz ludziom.
Dla katolików obrządku łacińskiego to szansa wyjątkowa: mogą nie tylko poznać bogactwo tradycji maronickiej, ale też czerpać z niej duchową głębię. Jak przypominał św. Jan Paweł II w liście Orientale Lumen (1995): „światło Wschodu oświeca cały Kościół”. Dzięki obecności kapłana maronickiego i rozwijającym się wspólnotom wierni w Polsce mogą uczestniczyć w liturgii sprawowanej w języku aramejskim – języku, w którym modlił się Jezus – i odkrywać duchowość, która ukształtowała chrześcijaństwo od jego początków.
Pod względem kanonicznym Wspólnota Świętego Szarbela jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych (kan. 298 KPK) i jej celem jest prowadzenie do świętości przez modlitwę codzienną, uczestnictwo w liturgii, posługę wobec bliźnich, ewangelizację i formację duchową. Dla wiernych rzymskokatolickich to wyjątkowe zaproszenie, by poprzez duchowość maronicką pogłębić swoją wiarę i odkryć Kościół w całym jego pięknie – Wschodu i Zachodu razem.
Spotkanie Wschodu i Zachodu
Powstanie w Polsce stabilnej misji Kościoła maronickiego to wydarzenie historyczne, ale przede wszystkim dar dla całego Kościoła. To szansa nie tylko dla maronitów, którzy wreszcie zyskali własnego duszpasterza, lecz także dla katolików obrządku łacińskiego, którzy mogą odkrywać duchowe bogactwo chrześcijańskiego Wschodu.
Dzięki obecności kapłana maronickiego wierni w Polsce będą mogli modlić się w języku aramejskim – języku, którym modlił się sam Jezus – i uczestniczyć w liturgii zakorzenionej w najstarszych tradycjach Kościoła. To zaproszenie, by wejść głębiej w modlitwę, kontemplację i prostotę życia Ewangelią, tak jak czynili to święci pustelnicy Libanu, a wśród nich św. Szarbel.
Obecność maronitów w Polsce nie jest więc tylko organizacyjnym gestem czy formalnym posłaniem. To spotkanie serc i tradycji – chrześcijańskiego Wschodu i katolickiego Zachodu. Dla wiernych oznacza to możliwość poszerzenia własnego doświadczenia wiary, odkrycia jej piękna w różnorodności i przeżycia Kościoła jako jednej rodziny, która oddycha „dwoma płucami” – Wschodem i Zachodem, jak przypominał św. Jan Paweł II.
Wkrótce wszyscy wierni maronici w Polsce będą mogli nawiązać kontakt z nowo powstałą strukturą duszpasterską także poprzez informacje i ogłoszenia zamieszczane na stronie internetowej maronici.pl.
وارسو (بولندا)، 5 أيلول 2025 – في القصر الأسقفي في وارسو، مقرّ النيابة الرسولية للمؤمنين الكاثوليك ذوي الطقوس الشرقية، عُقد اليوم لقاء احتفالي بحضور مستشار الكوريا الأسقفية في وارسو وعدد من ممثلي الإكليروس البولندي. وخلال هذا اللقاء تمّ الإعلان رسميًا عن بدء الرسالة الراعوية للموارنة في بولندا – وهو حدث غير مسبوق في تاريخ الكنيسة الكاثوليكية في هذا البلد.
الكاهن الماروني المعيّن لهذه الخدمة نال السيامة الكهنوتية في 22 آب 2025 في مزار سيّدة التلّ (Saydet Talleh) في دير القمر، مسقط رأسه في لبنان. إنّه خامس كاهن يُرسَم في تاريخ هذا المزار، وأوّل كاهن يُرسَل رسميًا في رسالة إلى بولندا.
مزار سيّدة التلّ في دير القمر، حيث جرت السيامة، هو مكان إستثنائي للموارنة ولجميع اللبنانيين. فمنذ قرون يشهد هذا المكان على إيمان المسيحيين وعلى معاناتهم ورجائهم. ففي أحداث الاضطهاد الدامية سنة 1860 تكبّدت الجماعة المسيحية في المنطقة خسائر فادحة، ومع ذلك صمد إيمانها وأصبح أكثر قوة.
هذا المزار القائم على تلة مشرفة على العاصمة التاريخية للبنان، يبقى علامة على التاريخ وعلى القوّة الروحية لشعبٍ تمسّك بمحبة المسيح ووفائه للكنيسة حتى في أصعب اللحظات. وكونه مكانًا رُسم فيه فقط خمسة كهنة عبر تاريخه، يجعل من كلّ سيامة تُقام فيه حدثًا ذا مغزى عميق – جسرًا بين الجماعة اللبنانية المحلية والكنيسة الجامعة.
نال الكاهن الجديد السيامة بوضع يد المطران سليم صفير، راعي الموارنة في قبرص ومفوّض البطريركية إلى بولندا. وشارك في الاحتفال المطران أندجيه شيمينييفسكي، ممثل أساقفة بولندا لشؤون جماعات مار شربل، إضافة إلى عائلة المرتسم وأبناء بلدته. وقد طبع الاحتفال جوّ من الفرح والفخر، إذ عاشت الجماعة المحلية هذا اليوم كعيد خاص بها.
بعد القداس، توجّه الكاهن الجديد برفقة عائلته والوفد البولندي إلى الديمان، حيث استقبله البطريرك الماروني الكاردينال بشارة بطرس الراعي في مقره الصيفي. وكان اللقاء عائليًا مميزًا، حيث منح البطريرك، بحسب تقليد الكنيسة المارونية، بركته للكاهن الجديد وقلّده الصلاحيات الخاصة: حقّ الاحتفال بالأسرار الإلهية بالطقس الماروني، رعاية المؤمنين الموارنة في بولندا، وتمثيل الكنيسة المارونية أمام الأساقفة المحليين. فكان ذلك لحظة إرسال رمزية – ليست مجرّد خطوة رسمية، بل علامة عاطفية من محبة ورعاية وثقة من الكنيسة المارونية جمعاء.
الوضع الراعوي
منذ سنوات طويلة، وبفضل العمل الرسولي للمؤسسة المارونية الرسولية في بولندا، وأيضًا بفضل زيارات كهنة موارنة كانوا يأتون بخدمة راعوية متقطعة، أتيح الاهتمام بجماعة مارونية صغيرة لكنها متنامية. ويعيش اليوم في بولندا بضع مئات من الموارنة – معظمهم من اللبنانيين المقيمين في وارسو، بوزنان، كراكوف وفروتسواف. وهم كانوا يُشاركون عادة في القداس بالكنيسة اللاتينية، فيما كانوا يُحافظون في بيوتهم على روحانيتهم الخاصة وعلى محبتهم لمار شربل.
لكن كان ينقصهم ما هو الأغلى على قلب كل مؤمن: كاهن دائم، وليتورجيا بطقوسهم الخاصة وباللغة التي صلّى بها المسيح نفسه. من هنا، فإن إنشاء الرسالة المارونية في بولندا، ووصول الكاهن الجديد يُشكّلان منعطفًا تاريخيًا – ليس فقط خطوة تنظيمية جديدة، بل عطيّة من قلب الكنيسة المارونية: إمكانية الاحتفال بالإفخارستيا والأسرار بالتراث العريق العائد إلى القرن الثالث، والاتحاد الأعمق مع الكنيسة في بولندا.
كما تقرّر خلال اللقاء أن يُحدَّد قبل نهاية هذا العام مركز رعوي ثابت للموارنة في بولندا، يُغطي بخدمته كامل البلاد. وستشمل الرسالة أيضًا زيارات منتظمة للكاهن الجديد إلى الجماعات المارونية المنتشرة في مدن مختلفة، والتي كانت منذ ثلاث سنوات تحت رعاية الكهنة المتعاونين مع المؤسسة المارونية الرسولية.
سيُقام أول قداس إلهي بالطقس الماروني باللغة السريانية يوم 14 أيلول عند الساعة 12 ظهرًا، في قلب وارسو، في كنيسة دير راهبات الفرنسيسكان خادمات الصليب. إنه موعد فريد – وقت للصلاة المشتركة والفرح والشكر، وبداية مرحلة جديدة في الحياة الروحية للموارنة في بولندا.
جماعة مار شربل في بولندا
رأت أسقفية بولندا كيف ينمو باطّراد تكريم مار شربل مخلوف، فدعمت منذ سنوات تطوّر جماعة مار شربل المنتشرة اليوم في عدّة أبرشيات. ومن هذا الإلهام، وُلدت بيوت صلاة ومجموعات روحية عديدة تستمد قوتها من مثال الناسك اللبناني، وتحمل إلى الأرض البولندية نفحة جديدة من روحانية الشرق المسيحي.
خلال الجلسة العامة 395 لمجلس أساقفة بولندا، المنعقدة في ليدزبارك فارمينسكي بين 12 و14 حزيران 2023، قرّر الأساقفة منح “الحركة الكاثوليكية الوطنية – جماعة مار شربل” شخصية قانونية، كجمعية خاصة للمؤمنين (وفقًا للقانون 322 من مجموعة القانون الكنسي). كما صادقوا لمدة ثلاث سنوات، على سبيل الاختبار، على قانون الجماعة الذي يُحدّد رسالتها وطريقة عملها.
هذا القرار هو علامة تقدير لجماعة، تجمع منذ سنوات المؤمنين حول الصلاة وروحانية مار شربل. وهو أيضًا بداية مرحلة جديدة تتيح لها العمل بثبات أكبر، وتلبية الحاجات الروحية للمؤمنين بشكل أعمق. وهكذا تصبح “جماعة مار شربل” مكانًا يلتقي فيه العلمانيون والإكليروس والمكرّسون، ليتعلّموا معًا الإيمان والصلاة وخدمة الله والناس.
بالنسبة للكاثوليك اللاتين، إنها فرصة إستثنائية: يُمكنهم ليس فقط التعرف إلى غنى التراث الماروني، بل أن يتغذوا منه روحيًا أيضًا. وقد ذكّر القديس يوحنا بولس الثاني في رسالته نور الشرق (1995)، أن “نور الشرق يُضيء الكنيسة كلها”، داعيًا المؤمنين في الغرب إلى اكتشاف كنوز الكنائس الشرقية كجزء من ميراثهم. واليوم، بفضل وجود الكاهن الماروني وتطوّر الجماعات، بات بإمكان المؤمنين في بولندا المشاركة في الليتورجيا بالسريانية – لغة يسوع – واختبار روحانية شكّلت المسيحية منذ بداياتها.
لقاء الشرق والغرب
إن إنشاء الرسالة المارونية المستقرّة في بولندا حدث تاريخي، لكنه قبل كل شيء عطيّة للكنيسة كلها. فهو ليس فقط للموارنة الذين وجدوا أخيرًا راعيهم الخاص، بل أيضًا للكنيسة اللاتينية التي يُمكنها أن تكتشف غنى الروحانية الشرقية.
مع وجود الكاهن الماروني، سيتمكّن المؤمنون في بولندا من الصلاة بلغة المسيح، والاشتراك في ليتورجيا متجذّرة في أقدم تقاليد الكنيسة. إنها دعوة للدخول أعمق في الصلاة والتأمل وبساطة عيش الإنجيل، على مثال قديسي لبنان النسّاك، وفي مقدمتهم مار شربل.
إنّ حضور الموارنة في بولندا ليس مجرد خطوة تنظيمية أو إرسال رسمي، بل هو لقاء قلوب وتقاليد – لقاء بين مسيحية الشرق وإيمان الغرب الكاثوليكي. وللمؤمنين جميعًا، هو فرصة لتوسيع خبرتهم الروحية، واكتشاف جمال الإيمان في تنوعه، وعيش الكنيسة كعائلة واحدة تتنفس “برئتين” – الشرق والغرب – كما ذكر القديس يوحنا بولس الثاني.
قريبا، سيتمكن جميع المؤمنين الموارنة في بولندا، من التواصل مع البنية الراعوية الجديدة من خلال المعلومات والإعلانات المنشورة على الموقع maronici.pl.
