Zostań pielgrzymem nadziei – razem z Caminos Lebanon
Z okazji Roku Jubileuszowego 2025, ogłoszonego przez Ojca Świętego Franciszka pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”, Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Pielgrzymek i Turystyki Religijnej w Libanie (APL) zainicjowało wyjątkowy projekt: Caminos Lebanon – Libańskie Szlaki Święte.
Projekt, zainspirowany słynnym hiszpańskim Camino de Santiago, ma na celu duchowe ożywienie i promocję chrześcijańskiego dziedzictwa Libanu poprzez stworzenie unikalnej sieci szlaków pielgrzymkowych. To nie tylko propozycja wędrówki – to zaproszenie do duchowej podróży, spotkania z Bogiem, z innymi i z samym sobą, w sercu libańskich gór i dolin.
Uroczysta inauguracja Caminos Lebanon odbyła się 28 marca 2025 roku w Bkerké, siedzibie patriarchatu maronickiego, z udziałem Kardynała Bechary Boutrosa Al-Rahiego, Minister Turystyki Libanu Laury Khazen Lahoud, ks. Khalila Alwana oraz licznych duchownych, liderów religijnych i przedstawicieli społeczności.
Ks. Khalil Alwan, prezes APL, podkreślił podczas wydarzenia:
„Liban to nie tylko piękno natury – to ziemia świętych, ziemia orędzia. Caminos Lebanon to szlaki wiary i świętości, które pozwalają na nowo odkryć duchową głębię tej krainy.”
Projekt obejmuje cztery główne kategorie tras:
-
Szlaki Górskie – prowadzące przez miejsca świętych i starożytnych sanktuariów;
-
Szlaki Krzyża – ścieżki kontemplacji Męki Pańskiej;
-
Szlaki Tematyczne – m.in. śladami Jezusa na południu Libanu czy Szlak Przemienienia na Górze Hermon;
-
Szlaki Kulturowo-Religijne – ukazujące dziedzictwo takich regionów jak Zahle, Ghosta czy Bchaaleh.
To owoc ponad dekady badań i pracy terenowej, rozpoczętej przez APL już w 2009 roku, z błogosławieństwem Rady Katolickich Patriarchów Wschodu. Owocem tej pracy jest m.in. broszura opisująca 24 sanktuaria w języku arabskim – z nadzieją na szybkie przygotowanie wersji angielskiej, aby dotrzeć do międzynarodowych pielgrzymów.
Caminos Lebanon to także impuls dla rozwoju lokalnych społeczności, ochrony dziedzictwa chrześcijańskiego Bliskiego Wschodu i budowania mostów międzykulturowych. W duchu dialogu i gościnności, szlaki te są otwarte dla wszystkich – chrześcijan i muzułmanów – chcących odnaleźć sens, nadzieję i głębię na wspólnej drodze.
Jak powiedziała Suzy El Hage, twórczyni koncepcji Caminos Lebanon:
„Ten projekt nie powstał dla stanowisk, ale dla chwały Boga. W języku aramejskim słowo ‘ścieżki’ oznacza ‘serce Boga’. I właśnie do tego serca zapraszamy każdego pielgrzyma.”
Aby w pełni urzeczywistnić to dzieło, potrzebujemy Twojego wsparcia. Każda darowizna – nawet najmniejsza – pomoże nam budować infrastrukturę szlaków, uruchomić platformę internetową oraz zachować duchową i kulturową spuściznę Libanu.
Wszystkie środki są zbierane za pośrednictwem Maronickiej Fundacji Misyjnej w Polsce.
Rok Jubileuszowy 2025 niesie hasło: Pielgrzymi Nadziei. Ze wszystkich zakątków świata pielgrzymi udają się do Rzymu, aby przejść przez Święte Drzwi i na nowo odkryć serce wiary.
Zainspirowany tym duchem, Liban uruchomił Caminos Lebanon — sieć szlaków pielgrzymkowych prowadzących przez ziemie, po których niegdyś chodzili święci tacy jak Szarbel i Rafqa, a nawet — na południowych wzgórzach — sam Jezus Chrystus.
W centrum tej inicjatywy stoi Suzy El Hage, główna koordynatorka APL i twórczyni koncepcji Caminos Lebanon.
Powiedziała:
„Każdy człowiek jest pielgrzymem na tej ziemi, idącym ku Królestwu Niebieskiemu. Jako autorka koncepcji zawsze nosiłam tę ideę w sercu. Inicjatywa ukazuje walory kulturowe, religijne, duchowe i turystyczno-ekonomiczne, ale jej najgłębszy sens polega na pielgrzymowaniu ku Królestwu Chwały”.
Caminos Lebanon nabrało kształtu dzięki wysiłkom kluczowych osób — w tym o. opata Khalila Alwana, przewodniczącego Związku Pielgrzymek w Libanie, oraz kierowniczki projektu, Nour Farry Haddad.
Od 2017 roku wizja dojrzewała, aż w końcu 28 marca 2025 roku została oficjalnie ogłoszona — pobłogosławiona przez Patriarchę Maronickiego i wsparta przez rząd libański. Ponad dziesięć tematycznych szlaków rozciąga się dziś przez święte góry, monastyczne doliny i odległe wioski, łącząc sanktuaria od północy po południe.
Kard. Patriarcha Béchara Boutros Pierre Raï, Maronicki Patriarcha Antiochii, podkreślił:
„To są ścieżki wiary, ścieżki duchowości, ścieżki modlitwy — ponieważ są wypełnione klasztorami i kościołami. Ci, którzy po nich idą, odczuwają głęboki wewnętrzny pokój. Ponieważ pokój rodzi się z wiary i z modlitwy”.
Libańska minister turystyki, Laura El-Khazen Lahoud, dodała:
„Chcemy promować Caminos Lebanon i zachęcać ludzi z całego świata, by odkrywali różnorodne libańskie szlaki. Niezależnie od religii, będzie to piękny projekt, który warto podjąć”.
W dniu inauguracji „Caminos Lebanon” dwa izraelskie pociski uderzyły w Bejrut — naruszając kruchy rozejm między Izraelem a Hezbollahem. Świadectwo trudnej sytuacji, w jakiej znajduje się kraj.
Jednak ani strach, ani zła pogoda następnego dnia nie powstrzymały „Raya’s Camino of Hope” — Camino Nadziei Raii.
Nazajutrz, na mglistych wzgórzach Miziary, młodzi z grupy RAYA zasznurowali buty, uderzyli w dzwony i wyruszyli w Camino Nadziei, wpisując się w Jubileusz Nadziei.
RAYA, skrót od Rosary & Adoration, Youth Apostolate, nosi imię Raii — młodej kobiety zabitej, gdy broniła swojej godności, w historii przypominającej tę o św. Marii Goretti, która wybrała śmierć, by nie utracić dziewictwa, i która przebaczyła swojemu zabójcy.
Po swojej tragicznej śmierci Raia ukazała się we śnie Victorii Minaise, prosząc o kościół, pielgrzymkę i głos dla tych, którzy go nie mają.
Członkini zespołu Camino Nadziei Raii, Victoria Minaise, opowiada:
„Silne słońce biło mi w plecy i mówiło: chcę właśnie tego kawałka ziemi i chcę go od mojej mamy.
Chcę pielgrzymki i chcę, aby była tylko dla młodzieży; chcę jej dla dziewcząt, które nie mają głosu. Chcę różańców zrobionych z serc i chcę, aby były różowe. To był wyraźny akcent we śnie. Chcę, aby kościół był zbudowany w imię Marii, choć nie powiedziała: Marii Goretti”.
Matka Raii, Marie Chidiac, dodała:
„[Raia] odeszła 22 września 2017 roku. Raia, 26-letnia, urodzona 14 stycznia 1991 roku, była naszą najstarszą córką. Ukazywała się we snach wielu osobom, prosząc o kościół dedykowany św. Marii Goretti. Nie znałyśmy wcześniej tej świętej — ani my, ani Raia. Później odkryłyśmy, że historia jej życia bardzo przypomina historię Raii”.
Władze kościelne rozeznały te przesłania. Sanktuarium zostało zbudowane dokładnie tam, gdzie wskazała Raia. Świątynia — w kształcie róży i świecy — stała się miejscem łaski. Poruszona jej historią, miejscowa hierarchia kościelna rozpoczęła zbieranie świadectw do ewentualnego procesu beatyfikacyjnego.
„To, przez co przeszliśmy po śmierci Raii, było niewyobrażalnie trudne”, powiedziała jej matka. „Nikt z nas nie był w stanie łatwo pójść dalej. Ale nie naszą własną siłą idziemy naprzód; prowadzi nas i umacnia wyższa, Boża moc”.
W 2025 roku Patriarcha Maronicki uhonorował młodzież RAYA specjalną tarczą — a Marie wybrał jako Twarz Nadziei na Rok Jubileuszowy.
Pielgrzymka młodzieży rozpoczyna się w Sanktuarium św. Marii Goretti i wiedzie przez siedem świętych miejsc — w tym kaplicę o. Pio, św. Neemtallaha, Matki Bożej z Miziary i św. Rity. W każdym miejscu młodzi zatrzymują się na modlitwę i biją w dzwony, by zaznaczyć swoją obecność.
Projektantką Camino Nadziei Raii jest Dona Maria. Wyjaśnia:
„Kiedy rysowałam mapy tego Camino, zastanawiałam się, jak przyciągnąć młodzież do tej drogi. Wybrałyśmy siedem kościołów. I zainspirował nas św. Filip Neri. To, co mamy tutaj, to skarb — nie tylko Camino. Mamy 13 kościołów. Mamy młodych, którzy są gotowi zrobić wszystko dla Kościoła”.
Młodzi dodają:
„W Libanie mamy wiele darów. I zawsze jest naszą odpowiedzialnością ukazywać światu nasze piękno, zwłaszcza naszej świętej ziemi. Dlatego taki projekt jest tak ważny. Chcemy, aby młodzież doświadczyła tego daru”.
To, co rozpoczęło się wieki temu w Rzymie jako pielgrzymka Siedmiu Kościołów, odradza się dziś na wzgórzach Libanu — prowadzone przez nowe pokolenie świętych w Camino Nadziei Raii. A w całym kraju każdy Camino niesie własnych świętych, własne historie i kroki nadziei.
