„Kto szuka w swoim życiu Ukrzyżowanego bez krzyża, znajdzie krzyż bez Ukrzyżowanego”.
Jak piękne jest to stwierdzenie, które pokazuje nam, że podstawą krzyża w naszym życiu – bez względu na to czy jest on wielki, czy mały – jest jego Serce. Sercem Krzyża jest Ukrzyżowany, nasz Pan i Bóg, Jezus Chrystus, jedyny sens każdego cierpienia, które przeżywamy w naszym życiu. Serce Krzyża to centrum miłości, nasz Pan i Bóg, Jezus Chrystus, jedyny sens każdej miłości ofiarowanej w naszym życiu, z której czerpiemy siłę. Serce Krzyża to każdy człowiek zjednoczony z naszym Panem Jezusem Chrystusem. To św. Rafka, nasza patronka, która niosła swój krzyż z wiarą, nadzieją i miłością, by stać się z kolei w Sercu Krzyża zjednoczeniem miłości, modlitwy i świętości. Mogę tylko podziękować Maronickiej Fundacji Misyjnej w Polsce za to, że zajmuje się szerzeniem duchowości Kościoła Maronickiego na świecie, a zwłaszcza w Europie, a dzięki jej pracy zdajemy sobie sprawę z tego, że duchowość maronicka nie ma „monopolu” na tym świecie ani nie jest wymarłą czy przestarzałą ideą, ale to duchowość życia i uczniostwa, która przejawia się w świecie tak długo, jak długo synowie Marona noszą w swoich sercach pochodnię ascezy i misji.
Podziękowanie to mało. Pogratulujmy sobie tej fundacji, która podtrzymuje wciąż ogień pod popiołami historii i zapomnienia, by duchowość przodków trwała w rozwoju dzieci, a świętość zapuściła w nas korzenie na wzór naszych wielkich świętych – od ojca naszego Marona do św. Jana Marona, wszystkich świętych patriarchów, św. Szarbela, św. Ne’metallah i brata Stefana. Dzięki tej książce Maronicka Fundacja Misyjna odnawia w nas siły do niesienia krzyża naszego życia na wzór naszej świętej siostry Rafki, abyśmy zjednoczyli się z Sercem Krzyża i by nasze krzyże stały się mostem prowadzącym do życia wiecznego.
Matka Melania Maksud
Przeorysza klasztoru św. Józefa
z Ed-Dahru w Żrabcie
